6 september 2014
Galerie Rob Rademaker in Utrecht
voor Petra
Bij de opening van je solo tentoonstelling met een serie
‘werken op papier’; een zogeheten beeldverhaal met de
mysterieuze titel:
Object CFBDSIR2149
EENZAME PLANEET DRIJFT WEG VAN ZIJN STER
las ik: “Een beeldverhaal over eenzaamheid en onthechting, maar ook over liefde
en vriendschap. Over verlies en verlangen. Over gemis en het grote zwarte
gat. Over kwetsbaarheid en de kracht om opnieuw te beginnen. Over
zoeken en gevonden worden. Over schoonheid. Maar vooral over hoop.
Hoop op een beter leven in een mooier universum.”
Lieve Petra,
lieve genodigden,
Dit is een stukje uit de catalogus van Petra en
tsjah…en toen kwam je UITnodiging:
“of ik je expositie wilde openen en ‘iets’, liefst iets over onze gezamenlijke
liefde Japan kon vertellen,
maaaar vooral niet vééél of laaaang.”
Wat een eer, maar wat nu !!
Hoe kan ik kort en bondig zijn bij zOveel wat er hier te zien is en ook al
geschreven in je catalogus. Wat nog toe te voegen ??
Wat ons -naast onze harten- verbindt en wat mij treft in jouw werk, zo
zichtbaar is, is inderdaad die link met Japan, dus oké…ik waag het erop:
Zo heb je de techniek van het papiermaken weliswaar hier in NL,
maar wel van een Japanse meester geleerd.
Jouw meester JIRO INAGAKI is inmiddels overleden,
maar jouw werk ademt meesterschap en lijkt zo ook een eerbetoon aan
hem.
De meester wordt leerling, wordt meester en blijft altijd leerling!
Interessant ook dat jij, hier in NL, een Japanse papiermeester vindt.
Twee landen, JP en NL, waar de eeuwenoude traditie van het papier maken
nog steeds hoog in het vaandel staat, wordt beoefend en onderwezen én
wereldwijd geprezen.
Geschoold in deze eeuwenoude traditie wist jij het papier niet alleen
technisch, maar ook inhoudelijk naar je hand -of moet ik hart zeggen-
te zetten…
Een persbericht uit 2012 fascineerde je mateloos; werd leidraad in je
‘scheppingsproces’;
‘Een eenzame planeet drijft weg van zijn ster’…
Wat een metafoor!
En zijn wij niet allen sterrenstof?
Shakespeare schreef het al in zijn “Tempest”:
“we are such stuff as dreams are made on…”
(act IV, scene I)
In jouw werken zie ik naast universele vragen, waar je
een antwoord op zoekt, ook een Japanse manier van kijken naar de wereld,
lees: het universum, terug.
Op de explosies van kleur na, is je werk stil, welhaast meditatief,
contemplatief, altijd schatplichtig aan de natuur/het universum.
Je werk brengt mij in gedachten naar een wereldberoemde tempel in Kyoto,
Ryoanji genaamd, waar in een Zentuin, van slechts 10 bij 30 meter, 15 stenen
liggen voor een aarden muur. Waar je ook zit of kijkt van de 15 stenen zijn er
altijd maar 14 te zien. Het geeft een groot, ontroerend gevoel van innerlijke
rust. Is dat Wabi Sabi?
En die term: WABI-SABI was precies wat me te binnen schoot, al mijmerend bij
jouw werk, Petra.
Waarmee ik me onmiddellijk realiseerde dat ik me verschrikkelijk in de nesten
heb gewerkt. Want het is een zo moeilijk te omschrijven term of misschien wel
kijk op het leven.
Er zijn boeken vol over geschreven en voor de geinteresseerden onder u kan
ik een BBC documentaire aanraden uit 2009 van Marcel Theroux.
Ik waag het er toch op:
WABI-SABI; je zou het de zoektocht naar
‘de schoonheid van de eenvoud en het onvolmaakte’ kunnen noemen.
Volgens menig Japanner zit Wabi Sabi in je ziel, meestentijds diep verborgen
achter formaliteit en regel.
Wij zouden het in het westen, lekker kort ook wel: ‘Less = More’ noemen,
maar missen dan wel het ZEN boeddhistische wat zo diep te voelen is in Wabi
Sabi.
Het Wabi Sabi gevoel kan mijns inziens hier bij elk werk van Petra geproefd
worden:
De ‘schoon’heid van de eenvoud en de onvolmaaktheid,
gebaseerd op een rijke traditie, vakmanschap én een warm hart.
Ik zou nog zoveel meer willen delen met jullie.
Bijvoorbeeld over de kleur in je werk, Petra.
Je liefde voor blauw; kobalt>>>ultramarijn, de kleur van de transcedentie….
Maaaar het moest kort en bondig!
En jah…ook hier is LESS misschien wel een beetje MORE!!
Ga kijken, lieve genodigden!
En Petra:
heeeel veeel suc6 en wens je vooral de aandacht toe die je werk verdient
én…zeker en vast
je planeet minder eenzaam maakt…
KAMPAI * CinCin * PROOST
!!!
@nn
Naarden, 6 september 20XIV